وهم و کابوس نامفهوم و نامعلوم پشت این پوشش؛ (کفشها هرچند بر کودکی دلالت دارند؛ اما سایه فرمِ نامتعادلی را با آن ایجاد کرده؛ به نوعی که با این فضای ویرایشی حاکم؛معادلات ذهنی را بر هم می ریزد؛ و سوالاتی را در مورد تشخیصِ چیستی ی این موجود در ذهن شکل می دهد)
عمق و خطوط در خدمت معنا و موضوع ست؛ هرچند در غیرِ این موضوع نیز؛ ارزشهای مختص به خود اش را داراست.
اذعان می کنم موضوع زاویه یکی از معدود موضوعاتی بود که در مدتی کوتاه توانست عکس های قابل قبول و دوراز ذهن را به گالری تحمیل کند. عکس هایی که بیش از همه به جهت ارزشمندی در همخوانی با موضوع است. فراگیری موضوع و البته استناد کاربران به روایت اجتماعی موضوع زاویه برای من بیننده بسیار ارزشمند است. امروز می توان امیدوار بود که شناخت و درک موضوع کاربران بسیار قوی تر از دوه های گذشته خود نمایی می کند و این اثر شاخص ترین در همین مدت کوتاه اعلام موضوع است. نشانه های اجتماعی این عکس و خوانش های همراه با درک از قاب و ادیت و حمله ی معنا به ذهن هر بیننده ای می تواند یکی از برجسته ترین نکات این عکس باشد . زاویه ای که با ایهام در این عکس همراه است چالشی جدی برای بیننده را به ارمغان می آورد . جایی که پرده و عجز در این عکس خود یک زاویه اجتماعی است ، حال خطوط سخت و بافت حاصل از جنسیت بین پرده و دخترک با توجه به کفش های آن نیز نشانه هایی از همین زوایای اجتماعی است. باید قبول کرد که ادیت همراه با کنتراست این کار در کنار سنگ و سنگ ریزه های قسمت پایین کادر از جمله ی عناصر مهم این عکس است.
زندگی را باید وسیعتر کرد و این تنها با جستجو و کشف و ادراک ممکن است. جستجویی که در اولین گامها با لمس کردن و در سطحی فیزیکی آغاز می شود. اینکه راه نفوذ به این جهان چیست و اینکه چه مسیری را باید پیمود و چه نشانه هایی را باید دنبال کرد و چگونه موانع را از سر راه کنار گذاشت دغدغه اصلی ذهن انسان در مراحل مختلف تکامل بوده است. گاهی فاصله ما با آنچه که باید ببینیم و دریابیم به اندازه یک بازوی گشوده است و آنچه که حایل بین ما و هستی است پرده ای است که خودمان را پنهان کرده است؛ خودی که به سایه ای مغشوش شبیه شده است. در این عکس با تقلایی برای رها شدن از یک تنگا روبرو ایم. زوایایی اینچنینی اگر چه مشخص کننده یک محدودیت هستند اما انسان مسلط بر خویش را به بازیابی استعدادی تازه و کشف دوباره خویش وامی دارد تا به معنایی فراتر از تصورات و تعبیرات نزدیک گردد.
عمق و خطوط در خدمت معنا و موضوع ست؛ هرچند در غیرِ این موضوع نیز؛ ارزشهای مختص به خود اش را داراست.