زندی در ادامه با بیان اینکه در حال حاضر سیستم پخش کتب در ایران مافیایی است، تصریح کرد: همواره ترجیح می‌دهم آثارم را در حوزه کتاب خودم منتشر کنم.
بهمن پور نیز در پاسخ به صحبت‌های مریم زندی گفت: البته این یک بحث نخ‌نما شده است، چون صنعت نشر در ایران یک صنعت نوپاست و برخی چنین تفکراتی را دارند.
این ناشر ادامه داد: در حال حاضر یک اقتصاد عظیم دولتی در برابر این اقتصاد نوپا قرار گرفته و مطمئن باشید اگر کتابی درست چاپ شود حتما راه خود را پیدا می‌کند.
بهمن پور افزود: اگر کتاب کسی با جامعه ارتباط برقرار نکرد مطمئنا مشکل از خود مولف است و این مشکل از ناشر نیست که کتاب برخی کم می‌فروشد.
او همچنین بیان کرد: در گذشته شاهد بودیم یک عکاس جوان و ناشناخته برای عکاسی از کاروان‌سراهای ایران راهی نقاط مختلف کشور شد و وقتی آثار او به صورت کتاب منتشر شد ما انتظار فروش آن کتاب را نداشتیم، اما کتاب فروش قابل توجهی را کسب کرد.
بهمن پور با بیان اینکه کتاب خوب احتیاج به تبلیغ فراوان ندارد گفت: کتاب خوب راه خود را مانند راه زلال پیدا می‌کند.
او بار دیگر خطاب به مریم زندی گفت: شما در کتاب ادبیات‌تان چهره‌های ناشناخته را معرفی کردید و این امر سبب پرفروش شدن کتاب شما گردید، اما در کتاب چهره‌های سینمایی ما عکس‌های تکراری از هنرمندان سینما دیدیم و همین امر سبب شد که استقبال چندانی از این کتاب نشود.
این هنرمند با بیان اینکه در حال حاضر گالری‌هایی که نمایشگاه عکس می‌گذارد بیشتر دارای خواستگاه فردی هستند، تاکید کرد: بیشتر صاحبان گالری‌ها به خاطر عشق به هنر اقدام برپایی نمایشگاه‌های هنری می‌کنند در حالی که برگزاری این نمایشگاه‌ها ممکن است درآمدی برای صاحبان گالری نداشته باشد.
زندی نیز در ادامه با اشاره به اینکه هنرمند به مخاطب فکر نمی‌کند، تصریح کرد: ما باید به مسائل اقتصادی فکر کنیم و اینکه جامعه ما با عکس ارتباط برقرار نمی‌کند دلیلی بر بدی عکس‌ها نیست.
او افزود: هنرمند برای مخاطب کار نمی‌کند، پس برای اجتماع هم فعالیت نمی‌کند.
بهمن پور نیز در ادامه با بیان اینکه برگزاری جشنواره‌های مختلف دولتی خطر بزرگی برای هنر محسوب می‌شوند، اظهار داشت: اینکه تلاش کنیم عکس‌های عکاسان را به سمت جشنواره‌های دولتی که با خط فکری آن عکس‌ها هیچ ارتباطی ندارد ببریم خطری است که هنر عکاسی ایران با آن مواجه است.
او خاطر نشان کرد: مسیر واقعی عکاسی ایران در حال پیشرفت است و اگر جامعه به ضرورت حضور کتب عکس برسد خودش جامعه را مجبور به تولید این کتب می‌کند.
توکلی نیز با بیان اینکه یکی از مهمترین کمبودهای عکاسی در ایران تاریخ آن است، اظهار داشت: اگر من جای انجمن عکاسان بودم تمام کارهای اجرایی را رها می‌کردم و یک تیم قوی را برای تهیه‌ی تاریخ عکاسی ایران به کار می‌گرفتم.
این هنرمند با اشاره اینکه در حال حاضر ما اطلاعات کاملی از تاریخ عکاسی در ایران نداریم خاطر نشان کرد: مطمئنا اگر این کار انجام پذیرد بزرگترین یادگاری است که انجمن برای نسل‌های بعد می‌تواند داشته باشد.
افشین شاهرودی نیز در پایان این نشست با بیان اینکه خصلت بسیاری از ما ایرانی‌هاست که در تمام گفت‌وگوها به دنبال نسخه درمانی هستیم، اظهار داشت: ما نباید فقط به دنبال نسخه باشیم. مریم زندی: سیستم پخش کتب در ایران مافیایی است
- دوشنبه ۲۷ آذر ۱۳۹۱
- نظر دهید
میزگرد «ناشران و مطبوعات حوزه عکس» با حضور مریم زندی، شهریار توکلی، محمودرضا بهمن‌پور و افشین شاهرودی در حاشیه مراسم «10 روز با عکاسان ایران» در خانه هنرمندان ایران برگزار شد.
در این میزگرد که شامگاه 25 آذر ماه با اجرای افشین شاهرودی - صاحب امتیاز نشریه عکاسی خلاق برگزار شد، بحث‌هایی درباره انتشار کتب عکاسی، وضعیت ناشران و عکاسان مطرح شد.
شهریار توکلی - صاحب امتیاز و مدیر مسئول نشریه «حرفه: هنرمند»، یکی از علل ضعیف بودن عکاسی در ایران را حضور لوازم عکاسی بدون فرهنگ عکاسی دانست و ابراز امیدواری کرد تا فرهنگ عکاسی به مرور در ایران جای بیفتد.
او همچنین عدم انتشار عکس را یکی دیگر از مشکلات عکاسی در ایران عنوان کرد و افزود: در حال حاضر شاهد هستیم که عکاسان مشغول عکاسی هستند ،اما عکسی برای دیدن وجود ندارد و این مطلب در شأن عکاسی ایران نیست .
مریم زندی – هنرمند عکاس – نیز در ادامه بیان کرد: همواره به عنوان یک عکاس با ناشران به مشکل برخورده‌ام و در طول این سالها تلاش کردم تا کتاب‌هایم را خودم منتشر کنم.
او با تاکید بر اهمیت مساله اقتصاد هنر، تاکید کرد: کتاب‌های عکاسی در ایران فروش ندارد و ناشران هم مایل نیستند که این کتاب‌ها را منتشر کنند.
زندی با بیان اینکه در حال حاضر عکس‌های خوب و درجه یک در ایران وجود دارد، اما امکان چاپ آنها نیست، گفت: 99 درصد ناشران حتی تجربه عکاسی ندارند و این مساله از بزرگترین مشکلات ناشران عکاسی در ایران محسوب می‌شود.
شهریار توکلی نیز با اشاره به اینکه ناشران خصوصی امکان ریسک ندارند، اظهار داشت:خودم به عنوان یک ناشر خصوصی نمی‌توانم ریسک کنم و سعی دارم افرادی را که در حوزه‌های دیگر فرهنگ فعال هستند ،به هنر عکاسی علاقه‌مند کنم.
این هنرمند و مدرس عکاسی ادامه داد: مشکل اصلی اینجاست که فرصت دیده شدن را به عکاسان نمی‌دهیم و این کار از طریق انتشار تقویم و یا پوستر امکان پذیر است .
توکلی ،مهمترین عامل موفقیت عکاس را عشق و علاقه به این هنر دانست و تاکید کرد: اگر عاشق عکاسی نباشید هیچ‌گاه وارد این حوزه نخواهید شد و موفق نمی‌شوید.
او با بیان اینکه اثر مولف لزوما ضد مردم نیست، اظهار داشت: بسیاری از عکاسان حاضر هستند مبالغ زیادی را برای سفرها و لوازم عکاسی بپردازند، اما چرا آنان هزینه ای را صرف چاپ کتاب‌های عکس نمی‌کنند؟
این هنرمند عکاس اظهار داشت: چیزی که برایم در اولویت قرار دارد استمرار ، مقاومت و تمرکز کار عکاس است و این برایم مهم است که عکاس زندگی خود را صرف هنرش می‌کند.
این هنرمند افزود: اگر 20 سال پیش کسی تصمیم داشت وارد رشته هنر شود معمولا خانواده‌ها مخالفت می‌کردند ولی در حال حاضر تحصیل در رشته هنر جزو افتخارات است.
توکلی همچنین عکاسی ایران را به مانند طفلی دانست که باید دست او را گرفت تا به مرور توانمند شود.
محمودرضا بهمن‌پور نیز با بیان اینکه ما سنت دیدن عکس را در ایران نداشته‌ایم، اضافه کرد: کتاب‌های عکس فقط با گروهی از مخاطبان خاص ارتباط برقرار می‌کنند.
او همچنین بر لزوم پیوند مستحکم بین گروه‌های مختلف جامعه با عکس تاکید کرد و افزود: عکس باید دارای موتور محرک قدرتمندی باشد تا در جامعه حضور داشته باشد.
بهمن‌پور تصریح کرد: اگر اثر خوبی به چاپ برسد، از سوی مخاطبان با استقبال مواجه می‌شود. برای نمونه در وضعیتی که شاهد هستیم کتابی با تیراژ دو هزار نسخه به عنوان کتاب پرفروش به شمار می‌آید، کتاب عکس «احمد عالی» به چاپ دوم می‌رسد.
او با بیان اینکه برای رسیدن به یک موفقیت اجتماعی در حوزه عکاسی باید آن را به یک فرایند قابل قبول برسانیم، خاطر نشان کرد: مطالبی که در محتوای کتاب‌ها دیده می‌شود، حرف اول و آخر را می‌زند و این فقط اسم یک شخص نیست که سبب پرفروش شدن آن کتاب می‌شود.
بهمن‌پور ادامه داد: در شرایطی که یک اقتصاد بزرگ دولتی در حال نابود کردن بخش خصوصی است ،عکاسان باید تمامی تلاش خود را برای بقا انجام دهند، زیرا اگر تمام تلاش‌های یک عکاس در گوشه‌ای خاک بخورد هیچ ارزشی ندارد.
این ناشر افزود: در حال حاضر شاهد هستیم شهرداری یک میلیارد تومان هزینه می‌کند و دو کتاب را راهی بازار می‌کند که به نظرم ارزش چندانی ندارند، یا مثلا چه تعداد از آثار سوره مهر را شما تا به حال دیده‌اید؟ در حالی که اکثر آنها به گوشه انبارها می‌روند و در حال خاک خوردن هستند.
مریم زندی نیز با بیان اینکه کتاب‌های من پرفروش نیست، تاکید کرد: 15 سال پیش کتابی با نام «چهره‌های 3» را با تیراژ سه هزار جلدی منتشر کردم و الان هم پس از گذشت سالها 500 جلد از آن کتاب باقی مانده است.
او افزود: یکی دیگر از مشکلات کتاب‌های عکاسی در ایران گران بودن آنهاست و به همین خاطر بسیاری از جوانان نمی‌توانند این کتاب‌ها را خریداری کنند.
زندی در ادامه با بیان اینکه در حال حاضر سیستم پخش کتب در ایران مافیایی است، تصریح کرد: همواره ترجیح می‌دهم آثارم را در حوزه کتاب خودم منتشر کنم.
بهمن پور نیز در پاسخ به صحبت‌های مریم زندی گفت: البته این یک بحث نخ‌نما شده است، چون صنعت نشر در ایران یک صنعت نوپاست و برخی چنین تفکراتی را دارند.
این ناشر ادامه داد: در حال حاضر یک اقتصاد عظیم دولتی در برابر این اقتصاد نوپا قرار گرفته و مطمئن باشید اگر کتابی درست چاپ شود حتما راه خود را پیدا می‌کند.
بهمن پور افزود: اگر کتاب کسی با جامعه ارتباط برقرار نکرد مطمئنا مشکل از خود مولف است و این مشکل از ناشر نیست که کتاب برخی کم می‌فروشد.
او همچنین بیان کرد: در گذشته شاهد بودیم یک عکاس جوان و ناشناخته برای عکاسی از کاروان‌سراهای ایران راهی نقاط مختلف کشور شد و وقتی آثار او به صورت کتاب منتشر شد ما انتظار فروش آن کتاب را نداشتیم، اما کتاب فروش قابل توجهی را کسب کرد.
بهمن پور با بیان اینکه کتاب خوب احتیاج به تبلیغ فراوان ندارد گفت: کتاب خوب راه خود را مانند راه زلال پیدا می‌کند.
او بار دیگر خطاب به مریم زندی گفت: شما در کتاب ادبیات‌تان چهره‌های ناشناخته را معرفی کردید و این امر سبب پرفروش شدن کتاب شما گردید، اما در کتاب چهره‌های سینمایی ما عکس‌های تکراری از هنرمندان سینما دیدیم و همین امر سبب شد که استقبال چندانی از این کتاب نشود.
این هنرمند با بیان اینکه در حال حاضر گالری‌هایی که نمایشگاه عکس می‌گذارد بیشتر دارای خواستگاه فردی هستند، تاکید کرد: بیشتر صاحبان گالری‌ها به خاطر عشق به هنر اقدام برپایی نمایشگاه‌های هنری می‌کنند در حالی که برگزاری این نمایشگاه‌ها ممکن است درآمدی برای صاحبان گالری نداشته باشد.
زندی نیز در ادامه با اشاره به اینکه هنرمند به مخاطب فکر نمی‌کند، تصریح کرد: ما باید به مسائل اقتصادی فکر کنیم و اینکه جامعه ما با عکس ارتباط برقرار نمی‌کند دلیلی بر بدی عکس‌ها نیست.
او افزود: هنرمند برای مخاطب کار نمی‌کند، پس برای اجتماع هم فعالیت نمی‌کند.
بهمن پور نیز در ادامه با بیان اینکه برگزاری جشنواره‌های مختلف دولتی خطر بزرگی برای هنر محسوب می‌شوند، اظهار داشت: اینکه تلاش کنیم عکس‌های عکاسان را به سمت جشنواره‌های دولتی که با خط فکری آن عکس‌ها هیچ ارتباطی ندارد ببریم خطری است که هنر عکاسی ایران با آن مواجه است.
او خاطر نشان کرد: مسیر واقعی عکاسی ایران در حال پیشرفت است و اگر جامعه به ضرورت حضور کتب عکس برسد خودش جامعه را مجبور به تولید این کتب می‌کند.
توکلی نیز با بیان اینکه یکی از مهمترین کمبودهای عکاسی در ایران تاریخ آن است، اظهار داشت: اگر من جای انجمن عکاسان بودم تمام کارهای اجرایی را رها می‌کردم و یک تیم قوی را برای تهیه‌ی تاریخ عکاسی ایران به کار می‌گرفتم.
این هنرمند با اشاره اینکه در حال حاضر ما اطلاعات کاملی از تاریخ عکاسی در ایران نداریم خاطر نشان کرد: مطمئنا اگر این کار انجام پذیرد بزرگترین یادگاری است که انجمن برای نسل‌های بعد می‌تواند داشته باشد.
افشین شاهرودی نیز در پایان این نشست با بیان اینکه خصلت بسیاری از ما ایرانی‌هاست که در تمام گفت‌وگوها به دنبال نسخه درمانی هستیم، اظهار داشت: ما نباید فقط به دنبال نسخه باشیم.
زندی در ادامه با بیان اینکه در حال حاضر سیستم پخش کتب در ایران مافیایی است، تصریح کرد: همواره ترجیح می‌دهم آثارم را در حوزه کتاب خودم منتشر کنم.
بهمن پور نیز در پاسخ به صحبت‌های مریم زندی گفت: البته این یک بحث نخ‌نما شده است، چون صنعت نشر در ایران یک صنعت نوپاست و برخی چنین تفکراتی را دارند.
این ناشر ادامه داد: در حال حاضر یک اقتصاد عظیم دولتی در برابر این اقتصاد نوپا قرار گرفته و مطمئن باشید اگر کتابی درست چاپ شود حتما راه خود را پیدا می‌کند.
بهمن پور افزود: اگر کتاب کسی با جامعه ارتباط برقرار نکرد مطمئنا مشکل از خود مولف است و این مشکل از ناشر نیست که کتاب برخی کم می‌فروشد.
او همچنین بیان کرد: در گذشته شاهد بودیم یک عکاس جوان و ناشناخته برای عکاسی از کاروان‌سراهای ایران راهی نقاط مختلف کشور شد و وقتی آثار او به صورت کتاب منتشر شد ما انتظار فروش آن کتاب را نداشتیم، اما کتاب فروش قابل توجهی را کسب کرد.
بهمن پور با بیان اینکه کتاب خوب احتیاج به تبلیغ فراوان ندارد گفت: کتاب خوب راه خود را مانند راه زلال پیدا می‌کند.
او بار دیگر خطاب به مریم زندی گفت: شما در کتاب ادبیات‌تان چهره‌های ناشناخته را معرفی کردید و این امر سبب پرفروش شدن کتاب شما گردید، اما در کتاب چهره‌های سینمایی ما عکس‌های تکراری از هنرمندان سینما دیدیم و همین امر سبب شد که استقبال چندانی از این کتاب نشود.
این هنرمند با بیان اینکه در حال حاضر گالری‌هایی که نمایشگاه عکس می‌گذارد بیشتر دارای خواستگاه فردی هستند، تاکید کرد: بیشتر صاحبان گالری‌ها به خاطر عشق به هنر اقدام برپایی نمایشگاه‌های هنری می‌کنند در حالی که برگزاری این نمایشگاه‌ها ممکن است درآمدی برای صاحبان گالری نداشته باشد.
زندی نیز در ادامه با اشاره به اینکه هنرمند به مخاطب فکر نمی‌کند، تصریح کرد: ما باید به مسائل اقتصادی فکر کنیم و اینکه جامعه ما با عکس ارتباط برقرار نمی‌کند دلیلی بر بدی عکس‌ها نیست.
او افزود: هنرمند برای مخاطب کار نمی‌کند، پس برای اجتماع هم فعالیت نمی‌کند.
بهمن پور نیز در ادامه با بیان اینکه برگزاری جشنواره‌های مختلف دولتی خطر بزرگی برای هنر محسوب می‌شوند، اظهار داشت: اینکه تلاش کنیم عکس‌های عکاسان را به سمت جشنواره‌های دولتی که با خط فکری آن عکس‌ها هیچ ارتباطی ندارد ببریم خطری است که هنر عکاسی ایران با آن مواجه است.
او خاطر نشان کرد: مسیر واقعی عکاسی ایران در حال پیشرفت است و اگر جامعه به ضرورت حضور کتب عکس برسد خودش جامعه را مجبور به تولید این کتب می‌کند.
توکلی نیز با بیان اینکه یکی از مهمترین کمبودهای عکاسی در ایران تاریخ آن است، اظهار داشت: اگر من جای انجمن عکاسان بودم تمام کارهای اجرایی را رها می‌کردم و یک تیم قوی را برای تهیه‌ی تاریخ عکاسی ایران به کار می‌گرفتم.
این هنرمند با اشاره اینکه در حال حاضر ما اطلاعات کاملی از تاریخ عکاسی در ایران نداریم خاطر نشان کرد: مطمئنا اگر این کار انجام پذیرد بزرگترین یادگاری است که انجمن برای نسل‌های بعد می‌تواند داشته باشد.
افشین شاهرودی نیز در پایان این نشست با بیان اینکه خصلت بسیاری از ما ایرانی‌هاست که در تمام گفت‌وگوها به دنبال نسخه درمانی هستیم، اظهار داشت: ما نباید فقط به دنبال نسخه باشیم. 
نظر دهید